- müştemilat
- (A.)[ تﻼﻤﺘﺸﻡ ]eklentiler, ek yapılar.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
müştemilat — müştemilât eklenti … Hukuk Sözlüğü
müştemilat — is., ç., Ar. muştemelāt Eklentiler … Çağatay Osmanlı Sözlük
MÜŞTEMİLÂT — (Bak: Müştemelât … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
eklentiler — is., ç. Herhangi bir yapıya göre ayrı bir işlevi bulunan bölümler veya yapılar, müştemilat … Çağatay Osmanlı Sözlük
MÜŞAT — (Mâşi. C.) Yayan yürüyen kimseler. MÜŞDEB MÜŞEBBA MÜŞEBBEH(E MÜŞEBBEHÜN BİH MÜŞEKKEK MÜŞEKKEL MÜŞELLEL MÜŞEMMES MÜŞEVVEK MÜŞEVVİKANE MÜŞG MÜŞGÎN MÜŞHIS MÜŞK MÜŞK BU MÜŞK EFŞAN MÜŞK FÂM MÜŞK FEŞAN MÜŞK FÜRU MÜŞKİL ÜT TAHSİL MÜŞK SA MÜŞRİKÎN MÜŞŞAT … Yeni Lügat Türkçe Sözlük